چه قدر ساده و آرام...!

 چه قدر صبور و صمیمی

  تو در من آمیختی

باور کن تو را در اولین نماز نخوانده جستجو کردم

که هنوز به قنوت گریه نرسیده سلامم دادی

بعد...

من ماندم و دستان پر دعایی

 که به آسمان پر استجابت چشمانت آویخته شد

 اصلا بیا و تو بگو

 تو بگو کدامین سو قبله ی من است!؟